Resmen ağlak, sünepe, sümüklü biçimsiz bişeye dönüşmüştüm. Bu zaman süresince öyle şeyler yaşadım, öyle bittim tükendim ve öyle yoruldum ki anlatamam demicem yormayın beni çok merak ediyorsanız, bilenlere sorun :) Ağır, aksak, oldukça sancılı geçen iki senenin ardından nihayet maddi manevi birçok yaramı sarıp sarmaladım. Bu zaman zarfında yanımda olup destek çıkanlar da oldu ki gerçekten minnettarım, yanımdaymış gibi davranıp kuyumu kazanlarda... hepsi gerçek anlamda birer sürtük!
Sonra uzun saçlarımı kısacık kestirdim ben, fazla ne varsa kurtuldum, yeniden nefes almayı denedim, koşmayı, gülmeyi ama kahkahalarca gülmeyi... Aşık ta oldum, ayaklarım yerden kesilircesine hem de, bok çuvalı gibi yerlere de yığıldım.
Zaten zor ve bazılarına göre problemli bir çocuktum, büyüdüm sivri uçları olan asi biri oldum çıktım. Yaşadıklarımla da meyilli olduğum delilik kimliğe büründüm
belki de kolayca. Asla yapmam dediğim ne varsa büyük hazlar duyarak yaptım ve çoğunlukla da pişman olmadım. Bunca olan biten şeyden sonra kalkıp şimdi kimseye bunu şundan yaptım şunu bundan yaptım açıklaması yapmak gibi bir niyetim yada isteğim yok. Bana göre yan yana yürümek isteyen herkesle yada herhangi biri ile incinmeden incitmeden, gurura onura dokunmadan da keyifle paylaşılabilir hayat.
Başarabilene aşkolsun!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Evet yazımı okudunuz. Bu konuda sizinde fikrinizi merak ediyorum:)